Ze śmietnika do sypialni nastolatki Metamorfoza szafki nocnej

      

    Zanim trafiła „na salony” przeszła długą drogę. Były chwile, gdy zastanawiałam się czy nie powinna wrócić na śmietnik. Właściwie na każdym etapie prac, patrząc na tą szafkę przychodziła mi do głowy myśl – To bez sensu. Musiałam się zmierzyć nogami zniszczonymi przez kołatka, odklejonym i przypalonym fornirem na blacie, rozlatującymi się plecami, łuszczącym się fornirem na obrzeżu frontu i całą masą większych lub mniejszych ubytków. Jednak najgorsze były rozwarstwienia obłogu w bocznych ściankach. Nie wiedziałam czy uda mi się przywrócić ich pierwotny stan, czy wilgoć nie zniekształciła płyty tak, że nie ma dla niej już ratunku.

Szafka przed metamorfozą

ODROBACZANIE

Najpierw zabrałam się za odrobaczenie. Nogi były praktycznie ażurowe od otworów po kołatku ( i w tym momencie powinna mi się zapalić lampka ) a trakcie wprowadzania trucizny okazało się, że w środku nadal mieszka lokator.

Preparat do uśmiercania drewnojadów kupiłam w markecie budowlanym i postępowałam zgodnie z zaleceniami producenta.

Strzykawka, igła, rękawiczki ochronne i dużo cierpliwości, wystarczyły by wprowadzić preparat w każdy otwór zrobiony w nóżkach. Następnie truciznę naniosłam pędzlem na całą szafkę i zawinęłam szczelnie w folię.

„Kisiła” się tak zawinięta około tygodnia, w międzyczasie jeszcze raz powtórzyłam całą procedurę.

Po tygodniu odwinęłam ją z foli, dokładnie obejrzałam i stwierdziłam, że – To bez sensu.

I odstawiłam szafkę w kąt.

Nogi szafki ze śladami kołatka

SZLIFOWANIE, SZPACHLOWANIE, SZLIFOWANIE ... neverending story

Po jakimś czasie, mając ochotę na małą demolkę wróciłam do szafki ponownie.

Usunęłam plecy, które nie nadawały się już do ponownego użycia i delikatnie ( może trochę mocniej ;) ) za pomocą gumowego młotka rozłożyłam szafkę na części. Właściwie, to po zdjęciu blatu reszta  rozsypała się jak domek z kart.

Do kolejnych etapów podeszłam bez entuzjazmu, bo co chwila znajdowałam jakiś nowy ubytek czy rozwarstwienie forniru. Jak nie klejenie, to szpachlowanie, potem szlifowanie i tak w kółko. 

A w głowie ciągle kołatało się – To bez sensu.

Rozwarstwiona okleina boków szafki

Bok po doklejeniu rozwarstwionego obłogu

I wtedy w życiu szafki pojawiła się moja córka. Zapytała czy ta szafka może być jej ? Dziecku odmówię ?

Teraz już musiałam ją skończyć.

BLAT 

Dotarłam do momentu gdy trzeba było podjąć decyzję – co zrobić z blatem? Nie brałam pod uwagę wymiany forniru, więc czekałam na olśnienie.

Z braku pomysłu szafka poszła znowu w kąt a ja zajęłam się wyklejaniem ściany z drewnianej mozaiki do naszej remontowanej łazienki. Przeczytasz o niej TU.

I wtedy wpadłam na to, żeby wykorzystać tą samą klepkę do zakrycia uszkodzonego blatu. Zaczęłam bawić się wzorami i powstało to:

Blat z klepki podłogowej

A tak przebiegały etapy pracy przygotowujące blat do naklejenia wzoru z drewnianej klepki.

Usuwanie uszkodzonego obłogu

Blat po usunięciu dwóch warstw obłogu

Blat po przeszlifowaniu. Rozmierzanie wzoru 

Rozmierzanie wzoru

Układanie pierwszych elementów

Gotowy blat po szlifowaniu

Klepkę przykleiłam tym samym klejem do parkietu, którego użyłam przy projekcie drewnianej ściany w łazience. Jednak każdy klej do drewna będzie równie dobry.

Po odcięciu wystających końcówek blat był gotowy do oklejenia krawędzi dębowym obłogiem. 

FINAŁ - NIE TAK SZYBKO ...

Wystarczyło skleić boki z dnem, blatem i szafka byłaby gotowa do malowania. Jednak czekało mnie jeszcze szlifowanie zaszpachlowanych nóżek, które zostawiłam sobie na koniec.

A trzeba było zabrać się za te nogi na początku, bo po przeszlifowaniu wyszło to:

Szlifowanie ujawniło sieć kanałów po kołatku

Nie miałam już sił znowu ich szpachlować... Wywalić na śmietnik ? Dziecku obiecałam...

Znowu w ruch poszedł młotek. Nogi trzymały się mocno, ale złość pomogła w demontażu.

W zapasach przydasiów znalazłam niskie nóżki idealnie pasujące wysokością do szafki. Problem rozwiązany :).  

Szafka nocna z nowymi nogami

MALOWANIE

W międzyczasie zaczął kiełkować mi w głowie pomysł na wykończenie szafki. 

Chciałam wykorzystać zapasy czarnej farby akrylowej do drewna oraz kawałek pięknej tapety Cole &Son z kolekcji Ardmore, wzór Narina.

Po sklejeniu wszystkich elementów mogłam zabrać się do malowania. Cała szafka, oprócz boków, blatu i frontów została pomalowana czarną, matową farbą akrylową. Front postanowiłam urozmaicić klasycznym wzorem jodełki. Do zrobienia wzoru użyłam taśmy malarskiej. Producent obiecywał, że taśma nie podcieka a linia odcięcia jest ostra. To pierwszy raz gdy jestem zadowolona z efektu po zastosowaniu taśmy.

Front oklejony taśmą malarską gotowy do malowania

Front po malowaniu, przed odklejeniem taśmy malarskiej

Front z wzorem uzyskanym za pomocą taśmy malarskiej. Uchwyt ceramiczny Zara Home

TAPETOWANIE

 

Najpierw odrysowałam kształt każdego frontu na lewej stronie tapety. Następnie wycięłam formatki i delikatnie ołówkiem zaznaczyłam kierunek klejenia tapety na boku szafki i na lewej stronie tapety. Zrobiłam to po to, aby po nałożeniu kleju na szafkę nie zastanawiać w jakim kierunku nakleić tapetę. 

Gotowy klej

Rozprowadzanie kleju do tapet na boku szafki

Tapeta przyklejona do boku szafki

Do tapetowania użyłam najtańszego kleju do tapet kupionego w markecie budowlanym, przeznaczonego do tapet na podkładzie fizelinowym. Rozrobiłam go wg wskazań producenta i po 10 min. powstała masa o konsystencji kisielu. 

Klej rozprowadziłam za pomocą miękkiego pędzla pilnując, by nie zostawić żadnych grudek.

Przykleiłam tapetę i za pomocą czystej szmatki, zaczynając od środka wyrównałam całość. Należy uważać, by klej wyciekający na krawędziach nie zabrudził tapety. 

Cała szafka została na koniec polakierowana bezbarwnym, satynowym lakierem.

FINAŁ !

Szafka ma już nową właścicielkę, bardzo zadowoloną. I to wynagradza cały trud jaki w nią włożyłam. Podoba mi się :). 

Szafka przed i po metamorfozie

Jak Wam się podoba ? Myślicie, że warto było ją ratować ?